Genezingsverhaal

Er zijn veel verhalen over mensen die “zomaar” genezen van kanker. Artsen noemen dat “spontane remissie”. Zoals elders op deze website al gezegd: meestal genezen deze mensen echter niet “zomaar” – en is de remissie niet zo “spontaan” als wordt gesuggereerd. Dingen gebeuren immers niet “zomaar” – er is altijd wel een oorzaak of aanleiding of iets dat maakt dat een bepaalde gebeurtenis plaatsvindt – dat een doodziek iemand onverwacht geneest. Er zijn duizenden en duizenden verhalen van mensen die genezen van kanker, buiten de reguliere medische wereld om. Of het nu is via Lourdes en gebeden tot Maria, via Sam Sam water uit Mekka samen met Zwart Zaad, via dieet, kuurtjes, elektromagnetische frequenties, natriumbicarbonaat of louter een besluit “daar heb ik geen tijd voor” van de vastbesloten zieke… er gebeuren wonderen te over. Eén bijzonder verhaal is mij bijgebleven. Het is een waar gebeurd “wonder”, en vond plaats in Parijs, zeker zo’n 10 jaar geleden.

In een Parijs’ ziekenhuis lag een jongetje met terminale longkanker op de afdeling palliatieve zorg. Ze konden niets meer voor het jochie doen, zijn einde was nabij. Maar… het einde kwam maar niet en kwam maar niet… en na een paar weken constateerden de artsen dat hij er zelfs wat beter uitzag. “Toch maar eens een scan maken”, zeiden ze aarzelend, en dat gebeurde. Wie beschrijft hun verbazing: de kanker was volstrekt verdwenen – de longen waren schoon, niets meer te zien! In hun verbijstering vroegen ze het jochie: “wat is er in de afgelopen twee weken met jou gebeurd?”. Nu was het kind een grote fan van de filmserie Star Wars, en vooral van de held in deze serie, Luke Skywalker. Het jongetje zei: “Ik heb mijn vriend Luke Skywalker gevraagd of hij de kwade aliens (buitenaardse wezens) die in mijn lichaam zitten wilde wegjagen, en dat heeft hij gedaan. Luke Skywalker kwam en deed ‘bam, bam, bam’ – en weg waren ze”.

Ze eenvoudig kan het dus zijn… En dit is één van mijn lievelingsverhalen geworden!